Քեզ անբախտ ասե՞մ,թե ուղղակի տառապյալ,
Ա՜խր դու
ինքդ ես այսհերթ մեղավոր.
Չէ՛ ,չկա՛,հասկանու՞մ
ես, չկա պատճառ,
Ու մեղքն
էլ քոնն է,չկա տարբերակ:
Երկար
գթացի,սիրեցի,բայց ի՞նչ
Ո՞ւր հասցրեց
մեզ իմ կույր սերը,
Քիչ մնաց
ես ինձ ցավից սպանեմ,
Բայց ցավալի
էին առավել քո տված մահերը:
Պատրաստ
էի քեզ հետ գնալ մինչև վերջ,
Իսկ վերջ
ասածս անվերջությունն է...
Իսկ դու
պատրաստ չէիր լոկ մի ընտրության,
Ընտրություն
ասածդ էլ անհայտի մեջ է:
Դե ինչ,
տառապի՛ր,ինքնակեղեքվի՛ր,
Ընտրի՛ր
նրան, որ անհայտի մեջ է,
Բայց վաղը
խոսք տուր չվերադառնալ,
Երբ պարզվի,
որ սխալը քո մեջ է:
Комментариев нет:
Отправить комментарий