Թող որ սիրեմ փառահեղ..

Թո՛ղ ես թևածեմ քո մտքերի շուրջ

Ու նրանց չդիպչեմ,

Դու եղի՛ր հավետ իմ մտքերի մեջ,

Ու մի՛ պատկանիր ինձ...

Հազարապատիկ ավելի լավ է հեռանալ,

Քան թե մերձությամբ հավերժ ցավեցնել

Դեռ չսպիացած վերքերը սրտի..

Իսկ թե մնում ես,մնա՛ փառահեղ.

Թո՛ղ որ ես լինեմ քո մտքերի մեջ,

Ու նաև սրտիդ.

Իսկ դու,վերստին, օդ ու ջուր դարձած,

Իմ մկանների

Ու արյուն մղող իմ երակների մեջ...

Սիրի՛ր այնպես, որ

Ես անզորանամ սիրուդ տիրանալ

Իր ողջ չափերով.

Իսկ թե չես կարող,

Թո՛ղ որ մոռանամ՝

Ինչ ասել է,թե

Կա կյանքում սիարած,

Ու փայփայված անձ՝

Գաղափար դարձած :