Փրկեա՛ զնա....

Դու՛, որ վերևում ես, լսու՞մ ես ինձ,

Ինձ՝ քո ստեղծածին,միլիարդից մեկին,

Գիտե՞ս, թե ի՞նչ եմ ուզում ես քեզնից.

Փրկի՛ր կործանումից միայն այն Մեկին:

Քեզ բավարա՞ր չէ արդյոք խնդրանքս,

Ես կյանք եմ խնդրում ուրիշի համար:

Մեկը քիչ է գուցե ,բայց երկուսն ,ինչ խոսք,

Թվագումար է,մեկ պլյուս մեկին:

Ու փրկիր նրան ինձնից,իմ սիրուց,

Թող նա չտանջվի երկընտրանքի մեջ,

Ես նրա ընտրանքը գիտեի շատ վաղուց,

Միայն թե, գիտե՞ս,՝սիրում էի: