Պատմվածքը «Ամառային առավոտ, ամառային գիշեր» ժողովածուից է։
Պատմություն անցած տարիների, չմոռացված հիշողությունների և մանրուքների մասին, որ ամեն անգամ կերպարանք են առնում։
Ուշ երեկոյան թատրոնից վերադառնալիս պարոն և
տիկին Ուելսները մտան մի ոչ մեծ խանութ, որն ընտրել էին տաք թխվածքաբլիթներ
ունեցող մի խաղաղ սրճարանի համար: Նրանք նստեցին մի մեկուսի սեղանի շուրջը և տիկին
Ուելսը պատվիրեց.
- Բուտերբրոդ գերմակահացով՝ կարմրած կեղևով:
Պարոն Ուելսը նայեց դեպի վաճառասեղանը. այնտեղ մի
սև բոքոն էր դրված:
-Այ քեզ բան,- շշնջաց նա,- հին օրերի հացը...
Դրյուս լիճ...
