Վահան Թեքեյան- Քու հիշատակդ այս գիշեր

Քու հիշատակդ, այս գիշեր, զիս լալու չափ կհուզե․

Կարծես մեկնած էր սրտես, և գաղտնաբար այս գիշեր

Ետ կդառնա, ու հին տեղն ու հին գգվանքը կուզե,

Կսեղմվի գրկիս մեջ, կբարձրանա կուրծքս ի վեր։

Քու պատկերըդ աչքիս մեջ և քու ձայնըդ ականջիս,

Կթրթըռան այս գիշեր, երակներուս մեջ կարծես

Քաղցրահոտ շունչդ է լեցված, որ կզգլխե, կօրրե զիս,

Մինչ երեսես ալ կանցնին կարծես մատներըդ անտես։

Ետ կդառնան մի առ մի մեր հին ժամերն անկորուստ,

Կարավանին հետ աստեղց անոնք կուգան վերստին,

Հոգիս փարախն է բացվող ընդդեմ իր քաղցր հոտին։

Հիշատակովդ, այս գիշեր, կզգամ անչաթ զիս հարուստ,

Այնչափ բարի, երջանիկ․․․ որ գթությամբ մը անհուն

Կմտածեմ զայն բաժնել երկրի բոլո՜ր խեղճերուն․․․