Աշխարհին հումանիզմ է պետք

Բարևներից բացի մեզ էլ ի՞նչ է մնում,

Սիրելուց բացի էլ ի՞նչ քաղցր բան

Զարմացած ենք հավերժ այս կյանք մտնում,

Ու ամեն կերպ փախչում չանչից մահվան:

Բարություն անելուց էլ լավ բան,
Լավութուն անողին ժպտալ բարությամբ,
Մի «շնորհակալ եմ», ու աշխարն ուրիշ է,
Մի փոքր ժպիտ, ու ցավը վերհուշ է...

Ծերության ժամին գեթ մի բաժակ ջուր,
Ու մի քաղցր խոսք ասող հո պետք է,
Մեր միջի Մարդուց թե որ մենք փախչենք,
Էդ հո հանցանք է... մարդս անպետք է...