Սիրո ախտով...

Ջերմում եմ ես սիրո ախտով,

Ու ասում են՝բուժվելու չեմ.

Իսկ ու՞մ է պետք բուժումը այդ,

Երբ որ ախտը դեռ ապրում է:

Ու կրում եմ իմ խաչը ես,

Բողոքում եմ,ըմբոստանում,

Միայն թե, տե՛ս ,դեղս կանգնած

Վրաս անգամ չի էլ նայում:

Ու այրվում եմ տենդով սիրո,

Այրվում,բայց չեմ հատնում երբեք,

Ու ապրում ես ես վարակված

Ախտով գուցե ,բայց դե սիրո...