Աշնան այս լացուկոծից քաղաքը կծկվել է,
Գնդվել է լեռան ստորոտում,
Ու խելառ առվի պես հա քչքչում է
Երկար վազքից հոգնած մարզորդի պես
Հևոց է հանում։
Մազերն է թափել գետը վարարուն,
Աշուն է թքում ամեն կոհակով:
Քաղաքը աշուն է հագել, կծկվել
Քաղաքը մի տեսակ տխուր է աշունով։
Комментариев нет:
Отправить комментарий