Երկաթգծերի հավերժ խլացնող
Խրխնջյունի մեջ
Կյանքն է բաբախում։
Հոգոց է հանում գնացքը՝
Բողոքում է լուռ
Բայց անվրդով է նրա հայացքը։
Ու դեռ շարունակ պիտի բաբախի
Սիրտը քաղաքի՝
Գնացքը դժգոհ,
Ու դեռ մարդկային հոսքից խելագար
Պիտի վրնջա
Գնացքը խռով։
Комментариев нет:
Отправить комментарий