Վերապրուկներ

Իսկ թե հանկարծ նորից կյանքում
Մեր ճանապարհները խաչվեն,
Ես կնայեմ քեզ որպես հուշ անցյալի,
Որպես չսպիացած վերք դառը կյանքի,
Որ դեռևս իր մասին հիշեցնել է տալիս:

Կմտաբերեմ քեզ,որպես երեկվա երազ
Որ գունավառ էր ու երկնքից էլ պարզ
Կտեսնեմ առջևս կանգնած ես մեկին
Ով քույր էր ինձ համար,իդեալ էր ու կին:
 

Բայց երազները լուծվում են գիշերներում
Իսկ իդեալները վերանու՜մ,կորչու՜մ..
Ու մնում ես դու որպես հուշ անյալից
Որպես ցավող վերք՝ստացած կյանքից
Վերք, որ իր մասին հիշեցնել է տալիս: