Սիրում-չես սիրում

Ինձ չե՞ս սպասում…
(Խաբիր,խնդրու՜մ եմ...)
Բայց դու ասում ես՝
Եղածը հետ չի գա…
Իսկ ես չեմ լսում.
Եղածի վերադարձը ես
Այնպե՜ս եմ ուզում:

Ու  մենք գերվում ենք
Մեր լուռ զրույցներին:

Ինձ չե՞ս տեսնում էլ…
Անդունդների մոտ մի՞թե
Էլ չի գծվում իմ ուրվագիծը:
Իմ անդունդային անկումների վրա
Աչքերդ ես փակում՝
«Պատասխանս քեզ,ահա՛,
Զգացմունքների մթնշաղներում
Ուրվագիծդ ինձ օտար է թվում»:

Հիշու՞մ ես արդյոք՝
Ինչ ես եմ հիշում…
Դու միշտ կմնաս «երեկ»
Իմ «այսօրներում»,
Որտեղ քեզ տեսնել անհնար է այլևս:
Մտքերս են խոտոր
Հանց ֆիլմից ձայներ:
Դու, ա՜խր, գիտես՝
Ոչինչ չի փոխվի:
Դու կհեռանաս,
Մենք կբաժանվենք՝
Երբեք չուզելով:

Տե՛ս,սերս իմ ձեռքով,
Թակարդի եմ փոխել:
Ու դու կկտրե՞ս
Մեզ իրար կապող
Այս թելերն անտես:
Նորից կխնդրես ինձ,
Որ քեզ չսիրեմ:

Իսկ ես սիրում եմ՝
Այլ կերպ չեմ կարող:
Մեր շուրջ կառուցել ենք
Լռության պատեր: