Դու կայիր աչքերումս,
Դաղված էիր սրտիս տակ,
Իսկ շունչդ հևացող
Հանդարտ քամու պես
Շաչում էր ծոծրակիս:
Կաղում էի ուրախության Վայրիվերումներից.
Չէ որ դու կայի՜ր,
Աչքերումս էիր,
Ափիս մեջ հլու`
Դրված էր սիրտդ...
Այլ չէիր փախչելու...
Կաղում էր անընդհատ
Օդի մեջ անհարթ
Խենթ սուլոցի պես
Սրտիցս եկող
Այս հևքը հանդարտ...
Դու կայիր,ի՛մ ուրու...
Իմն էր սիրտը քո,
Այլ չէիր փախչելու..
Комментариев нет:
Отправить комментарий