Գնալուցդ առաջ....

Գնալուցդ առաջ լուռ համբուրեցիր,
Ոնց համբուրում են մահվան լաբիրինթոսով ճանապարհվողին.
Քո ջերմ շուրթերը վարդի հետք թողին
Հողի գույն դարձած այտերիս վրա
Ու մկրտեցին ինձ հանգուցյալ անվամբ,
Ասես թե պարգև, որ դու կարող ես միայն նվիրել: