Իմ անձրևներից քեզ բաժին հանելՈւ կնքել եմ քեզ խոնավ դրոշմով,
Իմ արևները ճամփիդ խավարել
Ու աչք են թրջում՝ չգալդ լալով:
Մեր նստարանին անձրևն է կաթում,
Մեզ է սպասում…
Մեզ է սպասում…
Անկատար սիրուց, կյանքից անվայել
Աշունն է լացում…
Աշունն է լացում…
Ու հիմա, երբ որ
Իմ անձրևները քեզ նվիրեցի
Ու կնքեցի քեզ աշուններիս մեջ,
Իմ արևները ճամփիդ փայլեցին,
Որ լույս տան պայծառ ճամփիդ սիրակեզ:
Իմ անձրևները քեզ նվիրեցի
Ու կնքեցի քեզ աշուններիս մեջ,
Իմ արևները ճամփիդ փայլեցին,
Որ լույս տան պայծառ ճամփիդ սիրակեզ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий