Նրան.....
Ես փորձում եմ քեզ նկարել
Իմ հուշերի կախաղանված բարձունքներում,
Բայց զույգ փայտի միջից, ահա՛,
Վիզը ձգել է, երկարել
Պարանն ահեղ, որ խեղդում է
Եվ՛ պատկերդ, և՛ հուշերը իմ սնոտի:
Ես փորձում եմ քեզ համբառել
Իմ իմացած խղճուկ աղոթք-հմայումով,
Բայց խոսքերը օձագալար փաթաթվում են
Իմ կոկորդին դավաճանող
Ու պրկվում են, ու պրկում են
Լեզուս, որի հմայումը ժամկետանց է:
Ես փորձում եմ քեզ դարմանել
Գեթ փրկության աղոտ հույսով,
Բայց հույսը, տե՛ս, գլանակվել
Ու ծխվել է մեր քմահաճ աստվածների շրթունքներին,
Ասես խոստում նոր եդեմի,
Որ չի տրվել ու չի տրվի:
